పిలుపులే రాగములైన వేళ ;
''''''''''''''''''''''''' గాలి కలవోకగా ఊగేను తరుణి కురులు ::: ఈ పగటి కన్నులను తీర్చి దిద్దిన కాటుక రేఖ లాయెనుగా నీల వేణి నిడుపాటి కురులు.
;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; "నా పిలుపు" రాగమై ఈ కాననంబున తన కొరకు వెదుకాడు. తాను కన రాక, తన రాక కొఱకై తనువెల్ల కనులయ్యి మనసంత ప్రాణమాయి తపియించి,తపియించి పిలుపు రాగములన్ని నీరవ నిశ్శబ్ద విను వీధిలోన కరిగిపోయాయి. గమకమ్ములై వణికి హిమ బిందులలొ తొణికి హేమంతు ఋతు రాణి నయనాశ్రు లైనాయి నా పిలుపులు. '''''''''''''''''''''''''''''
లేబుళ్లు: కవిత్వాలు
0 Comments:
Subscribe to:
కామెంట్లను పోస్ట్ చేయి (Atom)